وه‌رگه‌ڕانن: شۆڕش شاواز
ئه‌ى شعره ک وه فارسیه‌و یه‌کى له شعره‌یل مامۆستا موعینى کرماشانیه ک وه فارسى وه‌تیه‌سه‌ى و یه‌کى له شاعره‌یل کورده ک وه داخه‌و وه فارسى ته‌مام شعره‌یلێ وه‌تیه و یه‌کى له که‌سیه‌لێ بۊه ک وه ئه‌دبیات و زووان فارسى فره خزمه‌ت کردیه و چۊن ئه‌وسا له ساڵه‌یل 1950 ئه‌ى شعره‌یله وتیه و ئه‌وسایش وه زووان کوردى خوه‌مان که‌متر که‌سى بۊه ک شعر بۊشێ،منیش وه ره‌سم یه‌گ ئه‌ى شاعر کورده وه وانه‌گ شعر موعینى کرماشانى خوه‌نن و شاگردى وه مه‌کته‌ب ئه‌ى مامۆستا که‌ن، وه‌ره‌و شعر و ئه‌ده‌ب کوردى بکیشم، ده‌س دامه ئه‌ڵگردانن ئه‌ى شعره و زاراوه‌ى خوه‌مان تا به‌ڵکم دووسداره‌یل و شاعره‌یل ئه‌ى مه‌کته‌به که‌مێگیش وه زووان خوه‌مان شعر بۊشن و بخوه‌نن.
میلکان سزن بووت، ئاگرئاخێ، جارێ
ناڵه‌ێگ شکنێدن، پێشت سۆپاى جارێ
گه‌ر له تیوڵ بووت، مڵک سه‌لاتین تواید
ده‌وریش بێ خه‌وه‌ر، خه‌فتى وه رێ جارێ
قسیه‌ى یووسوف و ئه‌و قه‌وم، چ خاس په‌نێ بووت
وه عه‌زیزى ره‌سێ، که‌فتى وه چاى جارێ
ژیانم سزیا وه یه نه‌زه‌ر، ئه‌ى ئه‌خته‌ر ئێشق
ئاگره‌وکه‌ر بووت، به‌رق ته‌ماشاى جارێ
چه‌و ئه‌سرین م دید و نیش خه‌ن داید
دڵ وه ره‌قس به‌ى، له شه‌وق گوناى جارێ
ئمڕوو له چه‌و، فه‌ریوى تره‌ک دۊنم
له دڵ مه‌وج بۊن روى مانگێ، جارێ!
زه‌رده ڕۊى نیه‌وده عه‌یب، نه‌ڕانه‌م له خوه‌ت
سیما وه ئاوایى ده‌ید، خه‌رمان کاى جارێ
دێرم ئومید ک وه ئرمس دڵت نه‌رم که‌م
ئه‌را تووفان لیداوى، سانێگ په‌نایگه جارێ